ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็กๆบนโลกนี้
 ฉันอาจไม่ใช่ดวงดาวบนฟ้าที่เธอแหงนมองดูได้ ฉันเป็นเพียงแสงเล็ก ๆ จากก้านไม้ขีดไฟ แต่จะหลอมเป็นแสงสว่างสุดท้ายให้เพียงเธอ ฉันอาจไม่ได้เป็นดอกกุหลาบต้องตาใครต่อใคร ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่พลิ้วไหวให้เธอยิ้มได้เสมอดอกไม้ไม่มีชื่อในโลกที่ไม่มีใครได้พบเจอ แต่จะเป็นดอกไม้เดียวที่บานในใจเธอตลอดไปฉัน อาจไม่ใช่สายฝนโปรยฉันเป็นเพียงหยดน้ำที่โบก โบยความอ่อนล้าให้เธอได้ หากแม้เป็นหยดน้ำตา จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ รอเวลาเหือดแห้งไป ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี ฉันอาจไม่ใช่สายลม แต่ฉันเป็นอณูความห่วงใย ที่เพาะบ่ม ทุกลมหายใจนับจากนี้ในหัวใจที่ว่างเปล่า...เธออาจไม่มีฉันแล้วก็ตามที แต่ขอให้รับรู้เถอะคนดี...ทุกความ รู้สึกที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนไปฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกนี้ ไม่ขอเป็นอะไรที่มากมี และยิ่งใหญ่ แม้เธอเห็นฉันเป็นเพียงภาพฝันไร้ตัวตนบนความห่างไกล ก็ลืมเถอะเธอ...ลืมฉันให้หมดใจ ...ฉันไม่เคยเสียใจที่รักเธอ... |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น