ใครที่อ่านแล้วไม่รู้เรื่อหรือไม่เข้าใจ ขอให้รู้ไว้นะครับว่ามันเป็น กวี ไม่ใช่ กลอน
จะรู้ว่าโลกกว่างแค่ไหน
ก็ต่อเมื่อเราได้ ออกเดินทาง
จะรู้ว่าคุณค่าของอะไร ในสักอย่าง
ก็ต่อเมื่อเราเราได้ เสียมันไป
จัรู้ความหมาย ของฟ้าหลังฝน
ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น มันมาได้
จะรู้ว่ามียังเรื่องราว อีกมากมาย
ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ ยอมรับมัน
จะรู้ว่าในหนัง มีอะไร
ก็ต่อเมื่อเราได้ ลองเปิดอ่าน
จะรู้เวลา ของดอกไม้บาน
ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม อยู่อย่างนั้น
จะรู้ว่าเรื่องหัวเราะ มันมีค่า
ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา ในซักวัน
จะรู้ถึงความในใจ ของกันและกัน
ก็ต่อเมื่อเราได้พูด มันออกไป
จะรู้ว่าอะไร ที่เรียกว่าคิดถึง
ก็ต่อเมื่อในความคำนึง มีใครซักคน
จะรู้ความหมายในคำรัก ซักหน
ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน ให้หวั่นไหว
จะรู้ว่าว่าคืนนี้ คงไม่เงียบเหงา
ก็ต่อเมื่อเรื่องเล่า มีโอกาสบอก
จะรู้ว่าทุกคำพูด หมดความหมาย
ก็ต่อเมื่อคนๆนั้น ไม่อยู่ให้บอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น