หญิงชราชาวจีนวัย 51 ปี ชื่อ นางฮีกีจั่น พำนักอยู่ที่วัดอั้งเชียงสีในสิงขโปร์ นางรับรักษาโรคของคนไข้ซึ่งแพทย์สมัยใหม่ไม่อาจรักษาได้แล้วและได้บูชาพระด้วยดอกไม้ธูปเทียนอยู่ตลอดมา
ครั้นต่อมานางได้ถึงแก่กรรมเมื่อต้นปี2501นางสิ้นลมหายใจไปได้เพียง6วันก็ฟื้นขึ้นมาแล้วเล่าให้ญาติฟังว่า เมื่อขณะร่างนางดับจิตนั้นก็รู้สึกตัวเบาลอยออกมาจากร่างขึ้นสู่เบื่องสูงสูงจนรอบตัวมองอะไรไม่เห็น ครู่นึงก็เห็นดวงแสงสว่าง 12ดวง ครั้งแรกเห็นเป็นดวงเล็กๆก็ค่อยๆสว่างขึ้น และก็ได้เห็นร่างอันอยู่ในแสงนั่งขัดสมาธิ นางตกใจมาก แล้วก็มีเสียงดังออกมาจากองค์ใหญ่ท่านนึงว่า
นี่แนะนาง ข้าจะยืดเวลาให้เจ้าอยู่อีก3ปีเมื่อถึงเดือนมิถุนายน 2503 เจ้าจึงกลับมารับใช้ข้า
นางฮีกีจั่นจึงเล่าเรื่องนี้ให้ใครต่อใครฟังทั่วกันพร้อมพูดว่า ฉันไม่กลัวความตายหรอก เพราะเห็นแล้วว่า โลกเบื่องหน้าที่จะไปนั้นดีกว่าโลกมนุษย์อีก
ท่านผู้รู้กล่าวกันว่าโลกที่นางไปคือ แดนสุขาวดีอันเป็ภพที่ชาวพุทธศาสนิกชนฝ่ายมหายานใฝ่ฝันที่จะไปอยู่กันมากหลังจากที่จากลาโลกนี้ไปแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น